Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Крамлі́вы ’моцны як крамень’ (Сцяшк.). Гл. крэмень.

Кра́мля ’спражка’ (Ян.). Гл. крамаль.

Крамо́к ’ножык з кароткім ці паламаным лязом’ (Яўс.). Гл. крамай.

Крампава́цца ’намагацца’ (З нар. сл.). З польск. krępować się ’абмяжоўвацца, стрымлівацца’. Семантыка не зусім ясная. Магчыма, аднак, кантамінацыя з крапцавацца (гл.).

Крампа́дла ’калочак для звязвання снапоў, кулёў’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. польск. krępować ’звязваць’ (там жа, 2, 515). Паланізм.

Крампа́лак ’кіёк для звязвання кулёў’ (Сцяшк. Сл.). Гл. крампадла.

Крамса́ла ’красала’ (Сцяшк. Сл., Мат. Гом.). Кантамінацыя крэсала (гл.) і крамсаць (гл.).

Крамса́ць ’крэмзаць, крамсаць’ (ТСБМ, Яўс., Др.-Падб., Гарэц.). Параўн. крэмзаць (гл.). Інтэнсіўны дзеяслоў з суфіксацыяй на ‑sati (SP, 1, 51) да kromiti ад kroma. Параўн. крамач (гл.).

Крамяне́ц ’садок’ (Мал., Яшк.). Як нешта адакрэмленае да кром2 (гл.).

Крамяне́ць ’красаць агонь’ (Сержп. Ск.). Гл. крэмень.