Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Клір ’служыцелі культу хрысціянскай царквы’ (ТСБМ). Укр. клир, рус. клир, ст.-рус. клиръ ’тс’. Праз ст.-слав. клиръ са ст.-грэч. κλήρος (Фасмер, 2, 251).

Клітба́ ’праклёны, клятва, заклінанне’ (Бяльк.). Гл. клятба.

Кліц ’калода’ (Сл. паўн.-зах.). З ням. Klotz (там жа, 478). Параўн. клец (гл.).

Кліч ’заклік, крык, вокліч’ (ТСБМ). Гл. клікаць.

Кліша́вы ’клышаногі’ (Нар. словатв., З нар. сл.), клішавыя ногі ’крывыя ногі’ (Ян.). Гл. клышаногі.

Кліша́ць, клыша́ты ’ступаць, ставячы ступні пяткамі ўнутр, а наскі ўбакі’ (З нар. сл.). Гл. клышаногі.

Клі́шы ’ногі’ (Нар. словатв.). Гл. клышьі2, клышаногі.