Кле́пні ’ногі’ (Ян.). Гл. клепаць 1.
◎ Кле́пы: клепое дрэво ’крывое дрэва’ (Маш.). Рэгіянальны балтызм. Параўн. літ. klypti ’згінацца, скрыўляцца’ (Лекс. Палесся, II).
◎ Кле́рык ’семінарыст’ (Сл. паўн.-зах.) < польск. kleryk ’тс’ < лац. elerieus ’духоўны’ (Слаўскі, 2, 211).
◎ Клест ’крыжадзюб’ (Мат. Гом.). Укр. клест ’Loxia curvirostra L.’, рус. клёст ’тс’. Іншыя паралелі ненадзейныя. Гукапераймальнае (ЕСУМ, 2, 459).
◎ Кле́сці ’клясці’ (Мат. Гом., Нар словатв., Янк. I). Гл. клясці.
Кле́тачка ’соты, матачнік’ (Мат. Гом.), ’сетачка з дзіркамі ў вуллі, праз якія матка не можа пралезці’ (Сцяшк.). Гл. клетка.
Кле́тка ’памяшканне для птушак і жывёлін, сценкі якога зроблены з металічных або драўляных прутоў’ (ТСБМ, Касп., Яруш., Бяльк., Сл. паўн.-зах.), ’спосаб складання дроў, дошак, цэглы і пад. у выглядзе чатырохвугольніка’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., ТС, Янк. Мат.), ’свіран, кладоўка’ (Нас., Бломкв., Дзмітр.). Гл. клець.
◎ Кле́ткі ’месца, дзе рос клён, кляновы лес’ (Яшк.). Гл. клець.
◎ Кле́тнік 1 ’дух, які ахоўвае клець’ (Нас.). Гл. клець.
◎ Кле́тнік 2 ’злодзей’ (Нас., Мат. Гом.). Гл. клетшку.
Клец ’зуб у баране’ (ТСБМ, Мат. Гом., Яруш., Бяльк., Янк. БФ, Гарэц., Дэмб.). Гл. клёц.