Выбруха́ніцца ’выставіць жывот наперад з гонару’ (Нас.). Да бру́ха ’жывот’, бруха́н ’чалавек з вялікім жыватом’.
Вы́брухітаць ’вытаптаць’ (Сцяц.). Ад брухіта́ць ’таптаць’ (гл.).
Выбрыда́ць ’выходзіць’ (Яруш.). Ад брысці (гл.).
Вы́брык ’выхадка’ (БРС), вы́брыкі ’дзіўныя паводзіны, фокусы’ (Цых.), укр. вибрик ’выхадка, жарт; скок’, польск. wybryk ’падскок, выхадка’. Параўн. выбры́кваць ’падскокваць’ (да брыкаць), на значэнне бел. і ўкр. слоў, магчыма, уплывала польск., параўн. рус. курск. ехать выбриком ’ехаць галопам’, данск. вы́брики ’брыканне’.
Вы́брындзіцца ’калі ў падоле адзежыны рубец абаб’ецца ды ніткі целяпаюцца’ (КЭС, лаг.). Да бры́ндаць ’матляцца’.
Вы́брысці ’выйсці’ (Янка Купала, Ванк. дыс.). Да брысці (гл.).
Вы́брытаць ’разблытаць, расплясці’ (Федар.). Ад брытаць (гл.).
Выбрыціць ’выгаліць’ (Шат.). Ад брыціць ’галіць’.
Вы́брыць ’выйсці’ (Яруш.). Відаць, з выбрысць (да брысці, гл.).
Вы́брэд ’брод, пераход ці пераезд праз возера ці раку’ (Чэрн.); ’пакрытая вадой лясная дарога’ (беласт., «Ніва», 1974 г.). Да брод, брысці́ (гл.); параўн. ву́бродок ’тс’ (КСТ).