Вярэ́ці ’месца на два ці чатыры бакі абапал чаго-небудзь’ (ст.-дар., Яшк.). Да вярэ́цея (гл.).
Вярэ́юшка ’шула’ (Шн., 1) — дэмінутыў ад верая́ (гл.).
Вярэ́я ’шула, слуп’ (Сцяшк., воран., Шатал.). Да верая́ (гл.).