Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

упо́ены упоённый

упо́йвацца несов., разг., страд. упа́иваться

упо́йваць несов., разг. упа́ивать

упо́кат нареч., разг. впова́лку

упо́л: схапі́ць у. обхвати́ть за та́лию

упо́мніць сов., разг. упо́мнить

упо́перак

1. нареч. поперёк;

пілава́ць бервяно́ ўпо́перак — пили́ть бревно́ поперёк;

2. разг., нареч., перен. напереко́р; поперёк;

3. предлог с род. поперёк;

у. кана́вы — поперёк кана́вы;

удо́ўж і ўпо́перак — вдоль и поперёк

упо́р м.

1. род. упо́ру (действие, состояние) упо́р;

пункт ~ру — то́чка упо́ра;

2. род. упо́ра (предмет) упо́р;

страля́ць з ~ра — стреля́ть с упо́ра;

гарызанта́льны ўпор — горизонта́льный упо́р;

рабі́ць у. — де́лать упо́р;

ва ўпор — в упо́р

упо́равень нареч., разг.

1. наравне́; (на одном уровне — ещё) вро́вень;

2. (редко) ря́дом;

сядзе́ць у. — сиде́ть ря́дом

упо́рны (служащий для упора) упо́рный