Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

укава́ны и уко́ваны

1. разг. око́ванный;

2. перен. ско́ванный, зако́ванный;

3. вко́ванный;

1-3 см. укава́ць

укава́ць сов.

1. разг. (обить металлом) окова́ть;

2. перен. (о морозе и т.п.) скова́ть, закова́ть;

маро́з ~ва́ў раку́ — моро́з скова́л (закова́л) ре́ку́;

3. вкова́ть

ука́з м.

1. (закон, постановление) ука́з;

у. прэзідэ́нта — ука́з президе́нта;

падпіса́ць у. — подписа́ть ука́з;

2. разг. (приказание, распоряжение) ука́з

указа́льны указа́тельный;

у. па́лец — указа́тельный па́лец;

у. займе́ннікграм. указа́тельное местоиме́ние

указа́нне ср., в разн. знач. указа́ние; (выс. — ещё) предначерта́ние; см. указа́ць

ука́заны прич., прил. ука́занный; (выс. — ещё) предначе́ртанный; см. указа́ць

указа́ць сов., в разн. знач. указа́ть; (выс. — ещё) предначерта́ть;

у. шляхі́ ператварэ́ння прыро́ды — указа́ть (предначерта́ть) пути́ преобразова́ния приро́ды;

у. на памы́лкі — указа́ть на оши́бки;

у. на ле́пшы ме́тад — указа́ть на лу́чший ме́тод

ука́звацца несов., страд. ука́зываться; см. ука́зваць

ука́зваць несов., в разн. знач. ука́зывать; см. указа́ць

ука́зка ж., в разн. знач. ука́зка;

пака́зваць ~кай на ка́рце — пока́зывать ука́зкой на ка́рте;

рабі́ць па ўка́зцы — де́лать по ука́зке