за́саб нареч., разг. подря́д
заса́д м. (помещение для разведения животных, птиц) садо́к;
трусі́ны з. — кро́личий садо́к
заса́да ж., в разн. знач. заса́да;
зрабі́ць ~ду — устро́ить заса́ду;
вы́ставіць ~ду — вы́ставить заса́ду
заса́джаны
1. в разн. знач. заса́женный; упря́танный;
2. засу́нутый;
1, 2 см. засадзі́ць
заса́джвацца несов., страд. заса́живаться; упря́тываться; засо́вываться; см. заса́джваць
заса́джваць несов.
1. в разн. знач. заса́живать; (подвергать принудительному заключению — ещё) упря́тывать;
2. засо́вывать;
1, 2 см. засадзі́ць
засадзі́ць сов.
1. в разн. знач. засади́ть; (подвергнуть принудительному заключению — ещё) упря́тать;
з. клу́мбу кве́ткамі — засади́ть клу́мбу цвета́ми;
з. сяке́ру ў бервяно́ — засади́ть топо́р в бревно́;
з. у турму́ — засади́ть (упря́тать) в тюрьму́;
з. за перапі́сванне ру́капісу — засади́ть за перепи́ску ру́кописи;
2. засу́нуть;
з. руку́ ў збан — засу́нуть ру́ку в кувши́н
заса́дка ж. (действие) заса́дка;
з. па́рку — заса́дка па́рка
заса́дны I воен. заса́дный;
з. атра́д — заса́дный отря́д
заса́дны II (содержимый в садке) садко́вый;
~ная ры́ба — садко́вая ры́ба
засаката́ць сов.
1. закокота́ть;
2. (о чём-л. стучащем) застрекота́ть, затреща́ть, застуча́ть;
3. перен., разг. (начать говорить быстро, скороговоркой) затарато́рить