заігра́ць I сов., см. зайгра́ць I
заігра́ць II сов., см. зайгра́ць II
заі́грыванне ср. заи́грывание; см. заі́грываць
заі́грывацца несов., страд. заи́грываться; см. заі́грываць
заі́грываць несов., в разн. знач. заи́грывать; см. зайгра́ць II
заіка́нне ср., в разн. знач. заика́ние
заіка́стасць ж. заика́ние ср.
заіка́цца несов., в разн. знач. заика́ться;
з. ад канту́зіі — заика́ться от конту́зии;
ты пра гэ́та і не ~ка́йся — ты про э́то и не заика́йся
заікну́цца сов., в разн. знач. заикну́ться;
ву́чань не́шта прамармыта́ў, ~ну́ўся і змоўк — учени́к что́-то пробормота́л, заикну́лся и замолча́л;
пра сваё міну́лае ён і не ~ну́ўся — о своём про́шлом он и не заикну́лся;
◊ ва́рта то́лькі з. — сто́ит то́лько заикну́ться