ура́жлівы впечатли́тельный
ура́з нареч. тут же, сра́зу, враз; момента́льно
ураза́нне ср.
1. уре́зывание, уре́зка ж.;
2. вреза́ние, вре́зывание, вре́зка ж.;
1, 2 см. ураза́ць
ураза́цца несов.
1. в разн. знач. вреза́ться, вре́зываться; см. урэ́зацца 1;
2. страд. уреза́ться, уре́зываться; вреза́ться, вре́зываться, вставля́ться; см. ураза́ць
ураза́ць несов.
1. прям., перен. уреза́ть, уре́зывать;
2. вреза́ть, вре́зывать, вставля́ть;
1, 2 см. урэ́зваць
уразбі́ўку нареч. вразби́вку
уразбро́д нареч. вразбро́д
уразва́лку нареч., разг. вразва́лку
ураздро́б нареч. в ро́зницу
ура́зіць сов.
1. порази́ть, взволнова́ть; потрясти́;
яго ўра́зіла надзвыча́йная цішыня́ — его́ порази́ла необыкнове́нная тишина́;
падзе́і апо́шніх дзён ~зілі мяне́ — собы́тия после́дних дней потрясли́ (взволнова́ли) меня́;
2. оскорби́ть, заде́ть;
у. самалю́бства — оскорби́ть (заде́ть) самолю́бие