Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ура́

1. межд. ура́;

2. сущ., нескл. ура́;

на ўра — на ура́

урабілі́н, -ну м., физиол. уробили́н

урабі́цца (у што і без дап.) сов., разг. вы́пачкаться (в чём, чем и без доп.), испа́чкаться (в чём, чем и без доп.), изма́заться (чем и без доп.)

урабі́ць сов., разг.

1. (землю) обрабо́тать, возде́лать;

2. вы́пачкать, испа́чкать, изма́зать;

у. бо́ты ў гразь — вы́пачкать (испа́чкать, изма́зать) сапоги́ в грязи́;

3. (вставить внутрь) вде́лать;

у. замо́к у дзве́ры — вде́лать замо́к в дверь;

4. (вплести вязкой) ввяза́ть

урабля́нне ср., разг. обрабо́тка ж.; возде́лывание; см. урабля́ць 1

урабля́цца несов., страд., разг. обраба́тываться, возде́лываться; вде́лываться; ввя́зываться; см. урабля́ць

урабля́ць несов., разг.

1. (землю) обраба́тывать, возде́лывать;

2. (вставлять внутрь) вде́лывать;

3. (вплетать вязкой) ввя́зывать

урага́н, -ну м., прям., перен. урага́н

урага́нны прям., перен. урага́нный

ура́д м. прави́тельство ср.