Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уры́вак (род. уры́ўка) м. отры́вок

урыва́цца I несов. (рылом — о животных) врыва́ться, зарыва́ться

урыва́цца II несов.

1. врыва́ться; вла́мываться; вторга́ться;

2. перен. (внезапно, быстро проникать) врыва́ться;

3. перен. вме́шиваться, вторга́ться;

1-3 см. уварва́цца;

4. страд. урыва́ться; отнима́ться; см. урыва́ць

урыва́ць несов.

1. прям., перен. урыва́ть;

2. разг. отнима́ть;

1, 2 см. уварва́ць 1, 3

уры́вачны разг. уры́вочный

уры́мсціцца сов., разг. угомони́ться, успоко́иться, утихоми́риться;

дзе́ці до́ўга не маглі́ ўры́мсціцца — де́ти до́лго не могли́ угомони́ться (успоко́иться, утихоми́риться)

уры́мсціць сов., разг. утерпе́ть

уры́на ж., мед. ури́на

уры́ўкавы уры́вочный

уры́ўкамі нареч. уры́вками

уры́цца сов.

1. (рылом — о животных) вры́ться, зары́ться;

2. (спрятаться в вырытом углублении или в чём-л. сыпучем) зары́ться;

ён уры́ўся ў се́на і засну́ў — он зары́лся в се́но и засну́л;

3. (с силой врезаться во что-л.) зары́ться;

машы́на ўры́лася ў гразь — маши́на зары́лась в грязь