урэгулява́нне ср. урегули́рование
урэгулява́ны урегули́рованный
урэгулява́цца сов. урегули́роваться
урэгулява́ць сов. урегули́ровать
урэ́зак, -зка м. отре́зок
урэ́заны
1. прям., перен. уре́занный;
2. вре́занный, вста́вленный;
3. разг. наре́занный; отре́занный;
1-3 см. урэ́заць 1-3
урэ́зацца сов.
1. в разн. знач. вре́заться;
ло́дка ўрэ́залася ў бе́раг — ло́дка вре́залась в бе́рег;
у. ў непрыя́цельскія рады́ — вре́заться в неприя́тельские ряды́;
у. ў па́мяць — вре́заться в па́мять;
2. обл. (влюбиться) вре́заться
урэ́заць сов.
1. прям., перен. уре́зать;
у. крысо́ — уре́зать полу́;
у. расхо́ды — уре́зать расхо́ды;
2. вре́зать, вста́вить;
у. замо́к у дзве́ры — вре́зать (вста́вить) замо́к в дверь;
3. разг. наре́зать; отре́зать (немного);
у. хле́ба — отре́зать хлеба;
4. разг. (о музыке) гря́нуть;
у. по́льку — гря́нуть по́льку;
5. прост. (сделать или сказать что-л. неожиданное) отколо́ть;
6. прост. груб. сма́зать, уда́рить;
у. па тва́ры — сма́зать (уда́рить) по лицу́;
◊ у. шту́ку — отколо́ть но́мер; отмочи́ть шту́ку
урэ́званне ср., см. ураза́нне
урэ́звацца несов., см. ураза́цца