ура́зіць сов.

1. порази́ть, взволнова́ть; потрясти́;

яго ўра́зіла надзвыча́йная цішыня́ — его́ порази́ла необыкнове́нная тишина́;

падзе́і апо́шніх дзён ~зілі мяне́ — собы́тия после́дних дней потрясли́ (взволнова́ли) меня́;

2. оскорби́ть, заде́ть;

у. самалю́бства — оскорби́ть (заде́ть) самолю́бие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)