налу́плены I
1. на́дранный;
2.
1, 2
налу́плены II
налу́плены I
1. на́дранный;
2.
1, 2
налу́плены II
налу́пліваць
1. надира́ть;
2. нарыва́ть;
налупцава́ць
налу́скаць
налу́скваць
налуча́цца
1. встреча́ться;
2. (каму, чаму, з кім, чым і без дап.) случа́ться (с кем, чем и без доп.);
1, 2
налуча́ць
1. напада́ть, натыка́ться, ната́лкиваться, набреда́ть;
2. настига́ть, застига́ть;
3. (каго, што) случа́ться (с кем, чем);
1-3
налучы́цца
1. встре́титься;
2. (каму, чаму, з кім, чым і без дап.) случи́ться (с кем, чем и без доп.);
◊ хто баі́цца, таму́ ўсё мо́жа н. —
налучы́ць
1. напа́сть, наткну́ться, натолкну́ться, набрести́;
2. насти́гнуть, насти́чь; засти́чь, засти́гнуть;
3. (каго, што) случи́ться (с кем, чем);
налу́шчаны налущённый, очи́щенный;