наш
1. (ж. и ср. на́ша) мест. притяж., м. наш;
н. край — наш край;
на́ша магу́тная радзі́ма — на́ша могу́чая ро́дина;
на́ша дабро́ — на́ше добро́;
2. в знач. сущ., разг. (начальник, хозяин) наш
на́ша
1. мест. притяж., ж. и ср. на́ша, на́ше; см. наш 1;
2. только ед., в знач. сущ., ср. на́ше;
адда́й н. — отда́й на́ше;
◊ н. ўзяло́! — на́ша взяла́!;
бу́дзе і на на́шай ву́ліцы свя́та — погов. бу́дет и на на́шей у́лице пра́здник
нашапта́цца сов. нашепта́ться
нашапта́ць сов. нашепта́ть
нашарава́ны натёртый; начи́щенный; см. нашарава́ць
нашарава́цца сов. натере́ться
нашарава́ць сов. натере́ть; начи́стить;
н. гу́зікі ме́лам — натере́ть пу́говицы ме́лом;
н. самава́р — начи́стить самова́р
нашармака́ нареч., прост. нашармака́
нашаро́ўванне ср. натира́ние; см. нашаро́ўваць