налуча́цца несов., разг.

1. встреча́ться;

2. (каму, чаму, з кім, чым і без дап.) случа́ться (с кем, чем и без доп.);

1, 2 см. налучы́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)