раскіда́цца, раскі́дацца
1. (разваліцца) zerfállen* 
2. (у сне) sich áufdecken;
3. 
раскіда́цца, раскі́дацца
1. (разваліцца) zerfállen* 
2. (у сне) sich áufdecken;
3. 
раскі́даць, раскіда́ць
1. aus¦einánder wérfen*; umhérwerfen* 
2. (дарэмна патраціць) verschwénden 
раскілза́цца (вызваліцца ад цугляў) den Zaum ábwerfen*
раскілза́ць (каня) ábzäumen 
раскі́нуцца 
1. (легчы, раскінуўшы рукі, ногі) sich áusstrecken, sich der Länge nach hínwerfen*;
2. (далёка разлегчыся) sich áusdehnen; áusgedehnt [híngebreitet] líegen*
раскі́нуць
1. (адкінуць у бакі) áusbreiten 
2. (распасцерці) áuslegen 
раскі́нуць ро́зумам 
раскі́нуць ка́рты die Kárten légen
раскіра́ка 
стая́ць раскіра́кам mit gespréizten Béinen stehen*
раскіра́чваць, раскірэ́чыць 
раскі́снуць 
2. 
раскла́д 
1. (дзеянне) Vertéilung 
2. (парадак, распарадак чаго
раскла́д уро́каў Stúndenplan 
раскла́д (ру́ху) цягніко́ў Fáhrplan 
шта́тны раскла́д Stéllenplan 
зго́дна з раскла́дам fáhrplanmäßig (пра транспарт);
як па раскла́дзе