ка́рак
1. Nácken
2. (у жывёл) Wíderrist
◊ даць па ка́рку eins auf den Déckel gében* (
сядзе́ць на ка́рку
атрыма́ць па ка́рку eins aufs Dach bekómmen*
ка́рак
1. Nácken
2. (у жывёл) Wíderrist
◊ даць па ка́рку eins auf den Déckel gében* (
сядзе́ць на ка́рку
атрыма́ць па ка́рку eins aufs Dach bekómmen*
Каракалпа́кія
Кара́кас
карака́ціца
1.
2.
кара́куль
каракульча́
Караку́м
кара́л
кара́лавы во́страў Korálleninsel
кара́лавыя па́церкі Korállen
карале́ва
1. Königin
2.
карале́ўскі Königs-; königlich