канцэ́сія
атры́мліваць канцэ́сію Konzessión bekómmen*;
дава́ць канцэ́сію Konzessión ertéilen;
здава́ць у канцэ́сію konzessioníeren
канцэ́сія
атры́мліваць канцэ́сію Konzessión bekómmen*;
дава́ць канцэ́сію Konzessión ertéilen;
здава́ць у канцэ́сію konzessioníeren
канча́так
канчатко́ва
канчатко́вы
1. (беспаваротны) éndgültig; End-, Schluss-;
канчатко́вая адшліфо́ўка der létzte Schliff;
2. (даведзены да канца) End-;
канчатко́вае рашэ́нне éndgültige [definitíve [-v-] ] Entschéidung;
канчатко́вая рэда́кцыя Éndredaktion
канча́цца, ко́нчыцца
1. énden
канча́цца чым
канча́цца нічы́м ergébnislos énden;
уда́ла канча́цца glücklich áblaufen*;
2. (памерці) stérben*
канча́ць
1. énden
канча́ць з чым
канча́ць рабо́ту [зме́ну] (на заводзе) Féierabend máchen;
2. (навуч. установу) absolvíeren [-´vi:-]
◊ дрэ́нна [ке́пска] канча́ць schlecht [böse, schlimm] énden [áusgehen*], ein schlímmes Énde néhmen*
канчу́к
Ка́ны
канькабе́жац
канькабе́жны:
канькабе́жны спорт Éisschnelllauf