гартава́цца
1. тэх gehärtet sein
2. перан gestählt sein [werden], sich ábhärten
гартава́ць
1. (надаваць цвёрдасць металу) härten vt;
2. перан (выхоўваць трываласць) sich ábhärten; sich stählen
гарта́нны
1. анат (які мае дачыненне да гартані) Kéhl(kopf)-;
гарта́нныя мы́шцы Kéhlkopfmuskeln pl;
2. фан Kehl-; gutturál;
гарта́нны гук Kéhllaut m -(e)s, -e, Gutturállaut m
гарта́нь ж анат Kéhlkopf m -(e)s, -köpfe
гарта́ць dúrchblättern vt, úmblättern vt
гартэ́нзія ж бат Horténsi¦e f -, -n
га́руc м тэкст Wóllgarn n -(e)s, -e (zum Stricken), Stríckwolle f -, -n
гару́чы brénnbar; Brenn-;
гару́чы матэрыя́л Brénnmaterial n -s, -i¦en
Гарц м Harz [hɑ:rʦ] m -es (горы)
гарцава́ць
1. Réiterkunststücke vórführen;
2. разм (бегаць, скакаць) láufen* vi (s), spríngen* vi (s)