цы́ркнуць
1. durch die Zähne spúcken;
2. іран. etw. ganz wénig gében*
цы́ркуль м. спец. Zírkel m -s, -;
вычэ́рчваць цы́ркулем (áb)zírkeln vt
цыркулява́ць эк., тс. перан. zirkulíeren vi; in Úmlauf sein (пра грошы); біял. úmlaufen* vi (s) (пра кроў)
цыркуля́р м. Rúndschreiben n -s; Zirkulár n -s, -e
цыркуля́рка ж. разм. тэх. (піла) Kréissäge f -, -n
цыркуля́цыя ж. у розн. знач. Zirkulatión f -, -en; Úmlauf m -(e)s; Kréislauf m;
цыркуля́цыя крыві́ анат. Blútkreislauf m;
цыркуля́цыя гро́шай эк. Géldumlauf m
цыркумфле́кс м. лінгв. (надлітарны знак працягласці галоснага гука) Zirkumfléx m -es, -e
цыро́з м. мед. Zirrhóse f -
цыро́ўка ж. (ніткі) Stópfgarn n -(e)s, -e
цыру́льнік м. Friseur [-´zø:r] m -s, -e