Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«

хапо́к м. разм. гл. ахапак

хапу́га, хапу́н м., ж. разм. Dieb m -(e)s, -e; bestéchlicher [korrúpter] Mensch

хапу́-лапу́ прысл. разм. гл. цапу-лапу

хапяну́ць:

хапяну́ць це́раз край zu weit géhen*; sich (D) zu viel erláuben;

хапяну́ць лі́шку (выпіць) ein Glas zuviel trínken*

хара́ктар м.

1. Charákter [kɑ-] m -s, -tére; Wésen n -s (нораў);

дрэ́нны хара́ктар ein schléchter Charákter;

ця́жкі хара́ктар schwíeriger Charákter;

мець цвёрды хара́ктар charákterfest sein;

чалаве́к з хара́ктарам ein Mensch von [mit] Charákter; ein charáktervoller Mensch;

2. (якасць) Éigenart f -, -en, Charákter [kɑ-] m -s, -tére; Bescháffenheit f - (структура, стан);

хара́ктар мясцо́васці die Éigenart [der Charákter] des Geländes;

◊

вы́трымаць хара́ктар Charákter(festigkeit) zéigen;

гэ́та не ў яго́ хара́ктары das liegt nicht in séinem Charákter

хара́ктарны тэатр. Charákter- [kɑ-];

хара́ктарны та́нец Charáktertanz m -es, -tänze, Áusdruckstanz m

характарызава́ць charakterisíeren [kɑ-] vt, kénnzeichnen неаддз. vt

характары́стыка ж.

1. Charakterístik [kɑ-] f -, -en; Kénnzeichnung f -, -en; Beúrteilung f -, -en;

для характары́стыкі гэ́тага чалаве́ка um díesen Ménschen zu charakterisíeren [kɑ-];

2. матэм. Charakterístik [kɑ-] f, Kénnziffer f -, -n, Wert m -(e)s, -e

характэ́рна прысл. гл. характэрны

характэ́рны

1. (выразны) charáktervoll [kɑ-], áusdrucksvoll;

характэ́рны твар Charákterkopf m -(e)s, -köpfe, ein markánter Kopf;

2. (адметны) charakterístisch [kɑ-], kénnzeichnend, bezéichnend, hervórstechend;

характэ́рны факт éine kénnzeichnende Tátsache