ку́рыца
ку́рыца-нясу́шка Lég(e)henne
◊ мо́края ку́рыца Schláppschwanz
як мо́края ку́рыца ≅ wie ein begóssener Púdel;
сляпа́я ку́рыца ein blíndes Huhn;
кура́м на смех
ку́рыца
ку́рыца-нясу́шка Lég(e)henne
◊ мо́края ку́рыца Schláppschwanz
як мо́края ку́рыца ≅ wie ein begóssener Púdel;
сляпа́я ку́рыца ein blíndes Huhn;
кура́м на смех
куры́цца
1. sich ráuchen;
тыту́нь ке́пска ку́рыцца der Tábak raucht sich schlecht;
2. (пра туман, дым) ráuchen
3. залежн. стан (пра перагонку) gebránnt [geschwélt] wérden
куры́ць
1. ráuchen
не куры́ць!; куры́ць забараня́ецца (аб’ява) Ráuchen verbóten;
2. (здабываць перагонкай) brénnen*
куры́ць смалу́ Téer destillíeren;
◊ куры́ць фімія́м Wéihrauch stréuen
курэ́нне
кі́нуць курэ́нне zu ráuchen áufhören; sich (
курэ́ц
заўзя́ты курэ́ц Kéttenraucher
курэ́ць
1. (дыміць) rúßen
2. (падымацца слупам) áufwirbeln
кус
куса́цца
1. beißen*
2.
пальча́ткі куса́юцца die Hándschuhe krátzen;
3. (пра дарагія тавары) ins Geld géhen*, téures [schwéres] Geld kósten;
цэ́ны куса́юцца die Préise sind gesálzen [gepféffert]
куса́ць béißen*
◊ куса́ць сабе́ ло́кці́ étwas nicht Wíedergutzumachendes beréuen;
куса́чкі