Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г ж о т у ы э -.

Ру́ан м. Rouen [rwã:] n -s, Rúdaburg n -s

Руа́нда ж. Ruánda i Rwánda n -s

руб м. (край, рабро) Rand m -(e)s, Ränder; Kánte f -, -n; Grat m -(e)s, -e (кант);

◊

паста́віць пыта́нне рубам гл. рубам

руб. (рубель) Rubel m

ру́бам прысл.:

паста́віць цаглі́ну ру́бам den Zíegelstein hóchkant stéllen;

◊

паста́віць пыта́нне ру́бам die Fráge óffen und scharf stéllen; es auf Bíegen und Bréchen daráuf ánkommen lássen*

руба́нак м. спец. Hóbel m -s, -

руба́шка ж. разм.

1. Hemd n -(e)s, -en;

мужчы́нская руба́шка Hérrenhemd n;

2. тэх. Mántel m -s, Mäntel;

3. карт. Rückseite der Spíelkarte

рубе́ж м.

1. Grénze f -, -n (тс. перан.); Stáatsgrenze f (мяжа);

на рубяжы́ вяко́ў um die Jahrhúndertwende;

2. вайск. Líni¦e f -, -i¦en, Ábschnitt m -(e)s, -e;

рубе́ж ата́кі Stúrmausgangsstellung f -, -en

ру́бель^I м. абл. (жэрдка) Préssestange f -, -n

рубе́ль^II м.

1. (грашовая адзінка) Rúbel [Rubél] m -s, -;

белару́скі рубе́ль belarússischer Rubél (скар. BRB);

2. (купюра) Éinrubelschein m -(e)s, -e;

◊

біць рублём éine Géldstrafe áuferlegen (каго-н. D);

рубе́ль рубля́ ро́біць ≅ Geld kommt zu Geld