кісло́тны хім säurehaltig; Säure-
кі́слы
1. sáuer: herb (даўкі);
кі́слае малако́ Sáuermilch;
2. хім sáuer;
3. разм (тужлівы) sáuer;
быць у кі́слым настро́і míssgestimmt [verdríeßlich] sein; Gríllen fángen* (хандрыць)
кісля́к м, кісля́ціна ж разм
1. sáures Zeug;
2. (пра чалавека) verdríeßlicher Mensch, Sáuertopf m -(e)s, -töpfe (разм, пагард)
кі́снуць
1. sáuer wérden, säuern vi (h, s);
2. перан разм míssmutig [míssgestimmt] sein; Gríllen fángen* (хандрыць); níchtstuerisch dahínleben, versáuern vi
кіста́ ж мед Zýste f -, -n, Hóhlgeschwulst f -, -schwülste
кісце́нь м гіст (від старажытнай зброі) Mórgenstern m -(e)s, -e
кітI м заал Wal m -(e)s, -e, Wálfisch m -(e)s, -e
кітII м буд (замазка) Kitt m -(e)s, -e