гукаўло́ўнік
Verbum
анлайнавы слоўнікгука́ць, гукну́ць
1. (клікаць) rúfen*
2. (im Wald) rúfen*
◊ як гукне́ш, так і адгукне́цца wie man in den Wald hinéinruft, so schallťs zurück
гул
падзе́мны гул únterirdisches Gróllen
гуле́ц
гуле́ц збо́рнай краі́ны Nationálspieler
запасны́ гуле́ц Ersátzmann
першакла́сны гуле́ц Spítzenspieler
гу́лі
2. Kúrzweil
гу́лкі wíderhallend; schállend;
гу́лкае скляпе́нне wíderhallendes Gewölbe
гуллі́вы spíelerisch, spíellustig; kokétt (какетлівы)
гульба́
гульну́ць (tüchtig) schwíemeln
гульня́
гульня́ для дзяце́й Kínderspiel
гульня́ ў вайну́ Kríegsspiel
вы́йсці з гульні́ aus der Partíe áusscheiden* [áussteigen*];
заміна́ць гульні́ das Spiel verdérben*;
двайна́я гульня́ dóppeltes Spiel;
гульня́ слоў Wórtspiel
Алімпі́йскія гульні Olympiáde