карэля́цыя 
Verbum
анлайнавы слоўніккарэ́нішча 
карэ́нне 
1. (карані) Wúrzeln 
2. (прыправа) Wúrzelgemüse 
◊ яко́е карэ́нне, тако́е насе́нне der Ápfel fällt nicht weit vom Stamm
карэ́нны
1. (спрадвечны) úrsprünglich, álteingesessen;
карэ́нны жыха́р Úreinwohner 
2. (асноўны, важны) Grund-, grúndlegend;
карэ́ннае пыта́нне grúndlegende Fráge;
3. (каранёвы) карэ́нная ча́стка сло́ва Stamm 
4. (істотны, радыкальны) gründlich, radikál;
карэ́нныя пераўтварэ́нні radikále [tíefgreifende] Úmgestaltung;
карэ́нным чы́нам gründlich, erschöpfend
карэ́ньчык 
1. 
2. (пераплёту) Búchrücken 
карэ́ньчыкавы Wúrzel-
карэспандэ́нт 
ула́сны карэспандэ́нт газе́ты éigener Beríchterstatter;
спецыя́льны карэспандэ́нт Sónderberichterstatter 
карэспандэ́нцкі Korrespondénten-;
карэспандэ́нцкае пасве́дчанне Préssekarte 
карэспандэ́нцыя 
1. (у газету) Korrespondénz 
2. (перапіска) Korrespondénz 
карэ́та