Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
бгдйкмнпрстфх-
еіту

о́пій, ‑ю, м.

Высушаны млечны сок з няспелых галовак маку, які з’яўляецца моцным наркотыкам (выкарыстоўваецца для атрымання розных лячэбных сродкаў).

[Лац. opium, з грэч. ópion — макавы сок.]

о́пійны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да опію.

о́піум, ‑у, м.

1. Тое, што і опій.

2. перан. Тое, што прытупляе розум, адурманьвае, перашкаджае правільнаму ўспрыманню рэчаіснасці. Рэлігія, як правільна вучаць бальшавікі, ёсць опіум для народа. Мележ.

[Лац. opium, з грэч. ópion — макавы сок.]

о́піумны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да опіуму, звязаны з опіумам.