Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ом, о́ма, м.

У фізіцы — адзінка вымярэння электрычнага супраціўлення.

[Ад уласнага імя.]

омме́тр, ‑а, м.

Прыбор вымярэння супраціўленняў у омах.

[Ад слова ом і грэч. metréō — вымяраю.]

о́мнібус, ‑а, м.

Даўнейшы шматмесны конны экіпаж для перавозкі пасажыраў.

[Ад лац. omnibus — усім, для ўсіх.]

о́мнібусны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да омнібуса.

о́муль, ‑я; Р мн. ‑яў; м.

Марская рыба сямейства ласосяў (водзіцца таксама ў возеры Байкал), якая па нераст выплывае ў рэкі.