Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

мэ́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. мэкаць; гукі гэтага дзеяння.

мэ́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Утвараць працяжныя гукі «мэ-мэ» (пра некаторых жывёл).

мэ́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да мэкаць.