Verbum

мніх, ‑а, м.

Уст. Манах.

мні́цельнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мніцельнага.

мні́цельны, ‑ая, ‑ае.

Які бачыць небяспеку, непрыемнасць там, дзе іх няма; недаверлівы, беспрычынна падазроны. [Наталля:] Вы страшэнна мніцельны і выдумляеце сабе ўсялякія страхі. Крапіва.

мні́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Уст. Манашка.