Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ашмо́ргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Тое, што і абшморгаць.

ашмо́ргвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да ашморгваць.

ашмо́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ашморгаць.

ашмо́ткі, ‑аў; адз. ашмотак, ‑тка, м.

Тое, што і ашмоцце. Белы туман кудлатымі ашмоткамі вісеў над сінявай вадою. Савіцкі. Пасля паўдня, прагнаўшы коз у поле, Іваніха з ашмоткам лейцаў цераз плячо ішла па дровы. Кудравец.

ашмо́цце, ‑я, н., зб.

Разм. Падранае адзенне, паношаны абутак; абрыўкі, шматкі чаго‑н. На нарах, апрача паперы і фарбы, былі звалены старыя кажухі і ашмоцце мышастых нямецкіх шынялёў. Паслядовіч.

аштрафава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аштрафаваць.

аштрафава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., каго.

Накласці штраф на каго‑н. [Аб’ездчык] лаяўся і крычаў, што аштрафуе нас [сям’ю Шуканоў], бо нам выпісана два кубаметры, а нарыхтавалі мы ўдвая больш.. Савіцкі.

ашу́г, ‑а, м.

Народны пясняр у каўказскіх народаў.

ашу́ка, ‑і, ж.

Абл. Падман, хлусня, ашуканства. Як паглядзеў, Жахнуўся ён: — Што гэта за ашука? Броўка.

ашука́нец, ‑нца, м.

Той, хто ашукаў або ашуквае; махляр. Дзед спалохаўся і не адразу паверыў, хоць хлопцы і не падобныя былі па ашуканцаў. Васілевіч.