Verbum

аце́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ацяпліць.

ацерабі́цца, ацераблюся, ацярэбішся, ацярэбіцца; зак.

1. Вызваліцца ад чаго‑н., што насела на адзенне; атрэсціся. [Ермаліцкі] ацерабіўся ад саломы, забраў свой куфэрак і моўчкі пасунуўся да форткі. Грахоўскі.

2. Разм. Пазбавіцца чаго‑н., адчапіцца ад каго‑, чаго‑н. Яшчэ хто .. паедзе, дык ад людскіх языкоў не ацярэбішся. Пальчэўскі.

ацерабі́ць, ацераблю, ацярэбіш, ацярэбіць; зак., што.

Тое, што і абцерабіць.

аце́рпецца, ‑плюся, ‑пішся, ‑піцца; зак.

Прывыкнуць цярпець. Іван пастаяў, пакуль крыху ацерпеўся ад бляску агню, і пайшоў назад. Дуброўскі.

ацерушы́цца, ‑рушуся, ацярушышся, ацярушыцца; зак.

Тое, што і абцерушыцца.

ацерушы́ць, ацерушу, ацярушыш, ацярушыць; зак., каго-што.

Тое, што і абцерушыць.

аце́рці, атру, атрэш, атрэ; атром, атраце; пр. ацёр, ацерла; заг. атры; зак., што.

Разм. Тое, што і абцерці.

аце́рціся, атруся, атрэшся, атрэцца; атромся, атрацеся; пр. ацёрся, ацерлася; заг. атрыся; зак.

Тое, што і абцерціся.

аце́слівасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць ацеслівага.

аце́слівы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Пра хлеб, спечаны з дрэнна прыгатаванага цеста; не пульхны, глёўкі. Хлеб быў жоўта-шэры, ацеслівы, рэдкі, ён нават не пах хлебам, а так нечым кіслым. Арабей.

2. перан. Нясвежы, памяты. Сонны ацеслівы твар. // Прыдуркаваты, недапечаны. [Шпакоўскі:] — Маці не хоча аддаць Наташу за Высоцкага. Той характарам круты. А Наташа не хоча ісці за Саладуху. Гэты нейкі ацеслівы. Гурскі.