ацвярдзе́лы, ‑ая, ‑ае.
Які стаў цвёрдым; зацвярдзелы.
ацвярдзе́лы, ‑ая, ‑ае.
Які стаў цвёрдым; зацвярдзелы.
ацвярдзе́нне, ‑я,
ацвярдзе́ць, ‑ее;
1. Перайсці з вадкага стану ў цвёрды; зацвярдзець.
2.
ацвяро́жаны, ‑ая, ‑ае.
ацвяро́зець,
ацвяро́зіцца,
ацвяро́зіць,
аце́пванне, ‑я,
аце́пвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1. Патрэсваючы на сабе адзенне, вызваляцца ад чаго‑н. (снегу, пылу і пад.); атрасацца.
2.
аце́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;