Verbum

ахапля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да ахапляць.

ахапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да ахапіць.

ахарактарызава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ахарактарызаваць.

ахарактарызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Даць характарыстыку каму‑, чаму‑н. Пра гэтага чалавека [Арэшкіна] Жураўскія не расказвалі, мабыць, не ведалі, а загадчык райана ахарактарызаваў коратка: «Завуч у вас вопытны». Шамякін.

ахарашы́цца, ‑рашуся, ‑рошышся, ‑рошыцца; зак.

Разм. Тое, што і абхарашыцца. Шпакі, паснедаўшы у полі, Пад скрып санлівы жураўля І перадражняць цябе ўволю, І ахарошацца здаля. Гаўрусёў.

ахарашы́ць, ‑рашу, ‑рошыш, ‑рошыць; зак.

Разм. Тое, што і абхарашыць.

ахаро́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да ахарашыцца.

ахаро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ахарашыць.

аха́яны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ахаяць.

аха́яцца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Старанна прыбраць сябе, набыць прыстойны выгляд. // Ачысціцца (ад бруду). Загаілі трохі раны Ды ахаяліся з бруду. Крапіва.