Verbum

аўтатра́нспартны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аўтамабільнага транспарту.

аўтатра́са, ‑ы, ж.

Аўтамабільная траса, шлях, шаша. Пакрытая асфальтам аўтатраса. // Аўтамабільная пуцявіна, накат, дзе ходзяць толькі аўтамашыны. Лёдавая аўтатраса.

аўтатуры́зм, ‑у, м.

Турысцкія падарожжы на аўтамабілях.

аўтатуры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто займаецца аўтатурызмам.

аўтаты́пія, ‑і, ж.

Фотамеханічнае ўзнаўленне паўтонавых і шматколерных адлюстраванняў (фотаздымкаў, акварэльных малюнкаў, твораў алейнага жывапісу) сродкамі высокага друку.

аўтахто́нны, ‑ая, ‑ае.

Мясцовы па паходжанню.

аўтахто́ны, ‑аў; адз. аўтахтон, ‑а, м.

Карэннае, спрадвечнае насельніцтва краіны; абарыгены. // Жывёлы або расліны, якія ўзніклі на данай тэрыторыі.

[Грэч. autochthon — тубылец, туземец.]

аўтацыстэ́рна, ‑ы, ж.

Цыстэрна на аўтамабільным хаду.

аўтацяга́ч, ‑а, м.

Аўтамабіль для буксіроўкі прычэпаў і паўпрычэпаў.

аўтача́сць, ‑і, ж.

Вайсковая аўтамабільная часць.