аўтапагру́зчык, ‑а,
Машына на аўтамабільным хаду для пагрузкі, разгрузкі і перамяшчэння грузаў.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuаўтапае́нне, ‑я,
Паенне жывёлы з аўтапаілак.
аўтапаі́лка, ‑і,
Спецыяльнае прыстасаванне для паення жывёлы з аўтаматычнай падачай вады.
аўтапакры́шка, ‑і,
Аўтамабільная пакрышка.
аўтапа́рк, ‑а,
Аўтамабільны парк.
аўтапартрэ́т, ‑а,
Партрэт мастака, скульптара, які выкананы ім самім.
аўтапіло́т, ‑а,
Прыстасаванне для аўтаматычнага кіравання лятальным апаратам.
аўтапо́езд, ‑а,
Састаў з аўтамабіля-цягача і прычэпа або паўпрычэпа.
аўтапрабе́г, ‑у,
Прабег калоны аўтамабіляў па зараней вызначаным маршруце з выпрабавальнай і агітацыйнай мэтай.
аўтапрычэ́п, ‑а,
Спецыяльны дадатковы кузаў, які прычэпліваецца да грузавога аўтамабіля.