Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

аўтазаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Завод, які вырабляе аўтамабілі і іх часткі.

аўтазаво́дзец, ‑дца, м.

Работнік аўтамабільнага завода.

аўтазапра́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для запраўкі аўтамабіляў гаручым. Аўтазаправачная станцыя.

аўтазапра́ўшчык, ‑а, м.

Аўтаматычнае прыстасаванне для запраўкі аўтамабіляў гаручым.

аўтазбо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для зборкі аўтамабіляў. Аўтазборачны цэх.

аўтазбо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Зборка аўтамабіляў.

аўтаінспе́ктар, ‑а, м.

Службовая асоба, якая занята наглядам за правільнасцю аўтамабільнага і інш. руху на дарогах.

аўтаінспе́кцыя, ‑і, ж.

Нагляд за правільнасцю аўтамабільнага руху, а таксама дзяржаўны орган, які ажыццяўляе гэты нагляд.

аўтакало́на, ‑ы, ж.

Група аўтамабіляў, якія размешчаны або рухаюцца выцягнутай лініяй адзін за адным. // Прадпрыемства аўтатранспарту.

аўтакарму́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Кармушка, у якую корм для жывёлы паступае аўтаматычна.