Verbum

атакава́цца, ‑куецца; незак.

Зал. да атакаваць.

атакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак.

Зрабіць (рабіць) імклівы напад на пазіцыі праціўніка. [Сцяпанаў] паспеў ужо атакаваць чацвёрку «фокераў», аб якіх папярэджваў наводчык. Алешка. / У спартыўных гульнях. Пешкі белых атакавалі пазіцыю чорнага караля. // перан. Разм. Настойліва і неаднаразова дамагацца чаго‑н. Забыўшыся на свае абавязкі гаспадара,.. [Лявон] атакаваў свайго госця безліччу пытанняў. Лынькоў.

атакела́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад атакелажыць.

атакела́жвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да атакелажваць.

атакела́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да атакелажыць.

атакела́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Спец. Забяспечыць, абсталяваць такелажам.

атако́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да атакоўваць.

атако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і атакаваць. [Кіян:] — Гадзіны дзве фашысты атакоўвалі смалярню. Яны і перабежкі рабілі, і падпаўзалі, і нехта з іх нават па-руску крычаў: здавайцеся, іначай загінеце. Лынькоў.

а́там, ‑а, м.

Найдрабнейшая часцінка хімічнага элемента, якая захоўвае яго ўласцівасці і складаецца з ядра і электронаў. Атам кіслароду. Мечаны атам. Расшчапленне атама.

[Ад грэч. atomos — непадзельны.]

атама́н, ‑а, м.

1. Выбарны начальнік дружыны.

2. У дарэвалюцыйнай Расіі — назначаны або выбарны начальнік у казацкіх войсках і пасяленнях, які выконваў ваенныя, палітычныя і адміністрацыйныя функцыі. Вайсковы атаман. Казацкі атаман. Станічны атаман. □ Цярпі, казак, атаманам будзеш. Прымаўка.

3. Важак, завадатар (банды, групы, шайкі). Атаман бандытаў. // перан. Завадатар, важак, канавод. У гэтых гульнях дзеці вёскі Чарамхі мелі свайго атамана. Бядуля.