Verbum

асіметры́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць асіметрычнага.

асіметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Несіметрычны, нераўнамерны, непрапарцыянальны.

асіметры́я, ‑і, ж.

Адсутнасць або парушэнне сіметрыі.

[Ад грэч. asymmetria — несуразмернасць.]

асімілява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асіміляваць.

асімілява́цца, ‑люецца; зак. і незак.

1. Прыпадобніцца (прыпадабняцца) да каго‑, чаго‑н.

2. толькі незак. Зал. да асіміляваць.

асімілява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак., каго-што.

1. Прыпадобніць (прыпадабняць) сабе; ператварыць (ператвараць) адно ў другое, падобнае да яго.

2. Спец. Засвоіць (засвойваць). Асіміляваць вуглярод паветра. Асіміляваць умовы знешняга асяроддзя.

асіміля́тар, ‑а, м.

1. Той, хто праводзіць асіміляцыю, прыхільнік асімілятарства.

2. Спец. Арганізм або частка арганізма, якая асімілюе пажыўныя рэчывы.

асіміля́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асімілятарства.

асіміля́тарства, ‑а, н.

Прымусовае навязванне прыгнечаным нацыянальнасцям мовы і культуры пануючай нацыі.

асіміляты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асіміляцыі (у 1 знач.). Асімілятыўнае аканне.