армя́к, ‑а,
Старадаўняя сялянская верхняя адзежына з тоўстага саматканага сукна ў выглядзе світкі.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuармя́не, ‑мян;
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Армянскай ССР.
армяні́н,
армя́нка,
армя́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да Арменіі, армян.
армя́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да армяка.
арна́мент, ‑у,
1. Узор (жывапісны, скульптурны і інш.), у аснове якога ляжаць геаметрычныя, раслінныя і жывёльныя матывы, што паўтараюцца ў строга вытрыманым стылі.
2. Тое, што і арнаментыка.
[Ад лац. ornamentum — упрыгожанне.]
арнаментава́нне, ‑я,
арнаментава́ны, ‑ая, ‑ае.
арнаментава́цца, ‑туецца;