Verbum

аркестрава́цца, ‑руецца; незак.

Зал. да аркестраваць.

аркестрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Выкласці (выкладаць) аркестравы музычны твор у выглядзе партытуры.

2. Перакласці (перакладаць) для аркестра які‑н. музычны твор. Аркестраваць фартэпіянную п’есу.

арке́стравы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да аркестра (у 1 знач.). Аркестравае суправаджэнне. Аркестравы ансамбль.

2. Прызначаны для выканання аркестрам, напісаны для аркестра. Аркестравы твор.

аркестра́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Музыкант, які іграе ў аркестры.

аркестра́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да аркестрант.

аркестра́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аркестранта. Аркестранцкая група.

аркестро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аркестраваць; інструментоўка.

А́рктыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж. (з вялікай літары).

Паўночная палярная вобласць зямнога шара.

[Ад грэч. arktikos — паўночны.]

аркты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да Арктыкі. Арктычныя моры. Арктычныя льды.

а́ркуш, ‑а, м.

Стандартны кавалак паперы, кардону, фанеры і пад. Аркуш ватмана, кардону. □ Пракоп раздаў аркушы паперы ў косую лінейку, агрызак хімічнага алоўка. Грахоўскі. Ля сцяны стаяў вялікі аркуш фанеры. Лупсякоў. [Собіч] браў то адны карткі, то другія, запісваў на аркушах паперы лічбы, паціскаў плячыма, дзівіўся. Скрыган. Аўгіння пацела над літарамі. Аркуш паперы здаваўся ёй велізарным жытнім полем, якога яна не здолее зжаць. Бядуля.

•••

Аўтарскі аркуш — адзінка вымярэння аб’ёму літаратурнага твора, роўная 40 000 друкарскіх знакаў.

Друкаваны аркуш — шаснаццаць старонак друкаванага тэксту як адзінка вымярэння аб’ёму кнігі.

[Польск. arkusz з лац. arcus— дуга.]