Verbum

ардына́тар, ‑а, м.

Доктар бальніцы, клінікі і пад., які лечыць пад кіраўніцтвам загадчыка аддзялення. Ардынатар пры стацыянары.

[Ад лац. ordinator — распарадчык.]

ардына́тарская, ‑ай, ж.

Доктарскі пакой у бальніцы або клініцы.

ардынату́ра, ‑ы, ж.

1. Род практычнай медыцынскай аспірантуры. Клінічная ардынатура.

2. Пасада ардынатара.

3. Уст. Пасада ардынарнага прафесара.

арды́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арды.

ардэ́н, ‑а, м.

Парода ламавых коней. У стайні, апанаваны вясельным настроем, выхваляўся сваёю годнасцю гнеды ардэн. Крапіва.

ардэнано́сец, ‑носца, м.

Чалавек або арганізацыя, якія ўзнагароджаны ордэнам. Партызан-ардэнаносец. Завод-ардэнаносец.

ардэнано́ска, ‑і, ДМ ‑цы; Р мн. ‑сак; ж.

Разм. Жанчына, узнагароджаная ордэнам.

ардэнано́сны, ‑ая, ‑ае.

Узнагароджаны ордэнам. Ардэнаносны калгас. Беларусь ардэнаносная.

ардэ́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ардэна. Ардэнская парода коней.

ар’ерга́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Частка войска або флоту, якая знаходзіцца ззаду галоўных сіл для аховы паходнага руху з фронту ў тыл. Франтавікі спакойна рыхтаваліся ў дарогу. Пастроіліся ў баявую калону, прыкрылі яе моцным ар’ергардам. Лынькоў. Атрад .. [Лубяна] знаходзіўся ў ар’ергардзе, ён павінен быў абараняць раненых і хворых. Шамякін.

[Фр. arriére-garde — тылавая ахова.]