Verbum

энергагаспада́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Энергетычная гаспадарка. Вайна разбурыла энергагаспадарку горада.

энергаёмістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць энергаёмістага. Энергаёмістасць машыны.

энергаёмісты, ‑ая, ‑ае.

Які патрабуе вялікай колькасці энергіі (у 1 знач.). Энергаёмістая галіна прамысловасці.

энергазабеспячэ́нне, ‑я, н.

Забеспячэнне патрэб у энергіі.

энергапо́езд, ‑а, М ‑дзе. м.

Перасоўная электрастанцыю, абсталяваная на чыгуначныя платформах ці ў вагонах.

энергасістэ́ма, ‑ы, ж.

Энергетычная сістэма.

энергаўзбро́енасць, ‑і, ж.

Спец. Колькасць энергіі на якую‑н. вытворчую адзінку (завод, фабрыку, цэх і пад.). Энергаўзброенасць сельскай гаспадаркі.

энергацягні́к, ‑а, м.

Тое, што і энергапоезд.

энергеты́зм, ‑у, м.

Ідэалістычная плынь у буржуазнай філасофіі і прыродазнаўстве канца 19 — пачатку 20 стст., якая зводзіць усе з’явы прыроды і духоўнага свету да відазмяненняў энергіі, пазбаўленай матэрыяльнай асновы.

энерге́тык, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне энергетыкі (у 1 знач.). // Працаўнік энергетычнай прамысловасці. Энергетыкі ў спешным парадку навешвалі на мачты правады высакавольтавай лініі. Паслядовіч.