апраці́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць агідным, невыносным для каго‑н. Яго гаспадар Сымон, Ракуцька здорава такі .. апрацівеў [Паліводскаму] сваёю хатняю гаворкаю заўсёды аб хлебе і вопратцы. Чорны. Усё.. [Нэлі] раптам апрацівела: і сённяшні вечар з нечаканай трывогай ад сустрэчы з Ласухам, падман маці, п’яны голас Сцяпана. Савіцкі.
апрацо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрацоўваць — апрацаваць.
апрацо́ўвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да апрацавацца.
2. Зал. да апрацоўваць.
апрацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да апрацаваць.
апрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрацаваць.
•••
Браць у апрацоўку гл. браць.
апрацо́ўчы, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для апрацоўкі. Апрацоўчая машына. Апрацоўчая прамысловасць.
2. Які мае адносіны да апрацоўкі. Апрацоўчыя работы.
апрацо́ўшчык, ‑а, м.
Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы чаго‑н.
апрача́, прыназ. з Р.
1. За выключэннем каго‑, чаго‑н. Усе партызаны, апрача сакратара, былі незнаёмыя людзі. Шамякін.
2. Звыш чаго‑н., у дадатак да чаго‑н. На папялішчы, апрача печы, тарчалі шкілеты абгарэлых жалезных ложкаў. Якімовіч.
•••
Апрача таго (у знач. пабочн.) — акрамя таго, да таго ж.
апрашча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да апрасціцца.