Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

апрасне́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрасняць — апрэсніць і стан паводле знач. дзеясл. апрасняцца — апрэсніцца.

апрасня́льнік, ‑а, м.

Спец. Апарат для ачысткі вады ад раствораных у ёй солей.

апрасня́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для апраснення.

апрасня́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да апрэсніцца.

2. Зал. да апрасняць.

апрасня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да апрэсніць.

апрасо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да апрасоўваць.

апрасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апрасаваць.

апрасо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Праверка ціскам трываласці і непранікальнасці труб у месцах зваркі.

апраставало́сіцца, ‑лошуся, ‑лосішся, ‑лосіцца; зак.

Дапусціць промах; даць маху; схібіць. Няхай сабе жарты, няхай смех — а не хочацца, каб перад жанчынаю апраставалосіцца. Скрыган.

апраста́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад апрастаць.