Verbum

апла́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аплакаць.

апламбава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад апламбаваць.

2. у знач. прым. Апячатаны пломбаю.

апламбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Накласці на што‑н. пломбу; запячатаць пры дапамозе пломбы.

апламбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апламбоўваць — апламбаваць.

апламбо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апламбаваць.

апламбо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апламбоўваць — апламбаваць.

апла́та, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплачваць — аплаціць.

2. Грошы (матэрыяльныя каштоўнасці), якія выплачваюцца за што‑н. Пагадзінная аплата. Дадатковая аплата. Аплата працы калгаснікаў.

апла́тка, ‑ткі, ж.

1. Абалонка з крухмальнага цеста або жэлаціну для парашковых лякарстваў; капсуля. Прымаць хінін у аплатках. // Лякарства ў такой абалонцы, у капсулі.

2. Уст. Маленькі кружок клейкай паперы або клейкага рэчыва для запячатвання пісьмаў, склейвання папер. [Канапелька:] — А гэтыя, як на іх ... папяровыя аплаткі ёсць? Бажко.

3. Аладачка з прэснага цеста, якая выкарыстоўваецца католікамі і пратэстантамі пры прычасці.

[Ад лац. oblata (мн.) — прынашэнні.]

аплаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплаўляць — аплавіць.

апла́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аплавіць.