Verbum

апаро́жнены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад апаражняць.

апаро́жнівацца, ‑аецца; незак.

Зал. да апарожніваць.

апаро́жніваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апаражніць.

апаро́с, ‑у, м.

Роды ў свінні.

апаро́ць, апару, апораш, апора; зак.

Разм. Знайсці ў выніку пільных пошукаў. [Цімох Сымонавіч:] — А тым часам я не пабаяўся з дачкой і з сынам — вы іх хутка пабачыце, яны баравікоў апаролі добрых — набраць арэхаў і пасадзіць іх у старыцы, дзе іх ніколі не было. Дубоўка.

апартаме́нты, ‑аў; адз. апартамент, ‑а, М ‑нне, м.

Уст., часам іран. Вялікія раскошныя пакоі. Ленін, калі гэта трэба было, прымаў і ў пышных дзяржаўных апартаментах. «Маладосць». Мацвей Давідзюк вадзіў мяне па не вельмі раскошных апартаментах рэдакцыі. Сабаленка.

[Ад фр. appartement — памяшканне.]

апартуні́зм, ‑у, м.

Варожая марксізму-ленінізму плынь у рабочым руху і ў пралетарскіх партыях, якая прапаведуе згодніцтва з буржуазіяй, падпарадкаванне інтарэсы пралетарыяту інтарэсам буржуазіі і адмаўленне ад рэвалюцыйных метадаў барацьбы.

[Ад лац. opportunus — зручны.]

апартуні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільна апартунізму; то, хто праводзіць палітыку апартунізму. Правы апартуніст. Левы апартуніст.

апартуні́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да апартуніст.

апартуністы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да апартунізму. Апартуністычная палітыка. Апартуністычная плынь.