Verbum

антыбіяты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да антыбіётыкаў. Антыбіятычныя рэчывы.

антывае́нны, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць вайны. Антываенная дэманстрацыя.

антыві́рус, ‑а, м.

Лячэбны сродак, які мае ўласцівасць затрымліваць размнажэнне таго віду мікроба, ад якога ён атрыманы.

антыге́н, ‑у, м.

Рэчыва, якое пры ўвядзенні ў арганізм можа прывесці да ўтварэння антыцел.

антыге́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да антыгену. Антыгеннае рэчыва.

антыгігіені́чны, ‑ая, ‑ае.

Які не адпавядае, супярэчыць патрабаванням гігіены.

антыгістары́чны, ‑ая, ‑ае.

Які супярэчыць прынцыпам гістарызму. Антыгістарычны падыход да з’яў рэчаіснасць.

антыграма́дскі, ‑ая, ‑ае.

Шкодны для інтарэсаў грамадства; варожы грамадству. [Скуратовіч, Седас] — гэта людзі, у якіх на першае месца выступае антыграмадская звярыная сутнасць. Барсток.

антыгума́ннасць, ‑і, ж.

Накіраванасць супраць чалавечнасці, гуманнасці.

антыгума́нны, ‑ая, ‑ае.

Які пярэчыць прынцыпам гуманнасці, чалавечнасці. [Купала] выкрывае антыгуманную сутнасць сучаснага яму сацыяльна-палітычнага ладу, заснаванага на праве «сільнага» прыгнятаць «слабых», на пакутах мільёнаў працоўных. Івашын.